Düşünüyorum da Kavga ve kavgaya karşı savunma enerjini daha mı güçlendiriyor yoksa aksimi… Ortak olmak hayata , yaşamın her alanına daha mı yorar sizi bizi yoksa sürekli savunmada beklemek mi? Savaşlar aslında iki ülke arasında olmuyormuş biliyor musunuz? iki insan arasında başlıyormuş savaşların tümü; Düşündüğünüzde yanlış değil aslında savaşlar iki insan arasında başlıyor … Birbirini yok etmeye pek hevesli iki insan, aslında ne kadar da kolay var etmek seni ve benim varlığımı kabul etmek… oysa ne de zordur yok etmeye çalışmak diğerini ve ne de zor Saldırmak, savunma da kalmak… Siz kendi eliniz ile teslim etmedikçe kimse sizi kavga ettiremez… siz kendi elinizle teslim etmedikçe kimse barışınızı bozamaz, siz teslim etmedikçe kimse kültürünüzü bozamaz siz teslim etmedikçe kimse arkadaşlığınızı bozamaz, evde sokakta ve işte siz teslim etmedikçe kimse sizin özgürlüğünüzü alamaz… eğer siz hazırsanız buna eğer siz teslimiyete hazırsanız teslim ettiklerinizi almaya da hazır olacaklar bulunur elbette… Saldır, Savun … Saldır savun, saldır savun… kim yapar bunu insan insana yapar, kim düzeltir bunu elbette insan düzeltir… umut var mı ? evet her alanda ama her yerde umut vardır bundan daha iyi olmanın çareleri vardır… dünden daha iyi olmak mümkündür… yeter ki iste… ancak Eyvallah demeyeceklerin var başta özgür düşüncenden taviz vermeyeceksin, baskıyı her alanda her yerden reddeceksin kendine olan saygını kaybetmeyeceksin ve inancını daim tutacak içten motivasyonun olacak … ha bide! kendini değiştirmeye bugünden başlayacaksın eğer saldır - savunma mantığındaysan… Teslim olup saldır-savun, saldır –savun… sonra “ aaa yanlış olmuş” Oldu ! Sen teslim etmedikce kimse teslim alamaz… Eyvallah