İŞTE MANİSA’DA SURİYELİ DİLENCİ MANZARALARI

Suriye’deki iç savaştan kaçarak Manisa’ya gelen Suriyeliler, yeterli yardımı göremeyince çareyi dilencilik yapmakta buldu. Minik mültecilerin para kazanabilmek için dilencilik yapması, savaşın en kötü yanını ortaya koydu. Suriyeli mülteciler ise doğdukları topraklara bir an önce geri dönmek istiyor.     ÖZEL HABER  Savaşın en kötü yanı da, hayalleri yıkılan çocuklar… Suriye’den kaçarak Türkiye’ye sığınan ve ardından Manisa’ya gelen mültecilerin yaşamları, görenlerin içini acıtıyor. OKULA GİTMELERİ GEREKİRKEN... Daha 5 ya da 10 yaşındalar; ancak yaşadıkları acılar, sayılarla tarif edilemiyor. Suriye’de bombalardan, silahlardan, patlamalardan kurtulan çocuklar, okula gitmeleri ve sokakta özgürce oynamaları gerekirken parasızlıkla boğuşuyor. Gün geçtikçe artan mültecilere artık devlet yardımları da yetmiyor. Tam bu noktada, savaşın bedelini en ağır şekilde ödeyen çocuklar devreye giriyor. Savaştan kaçan Suriyeli mültecilerin Türkiye'de çalışma izni olmadığından dolayı, çocuklar ailelerine yardım etmek için dilencilik yapıyor. Manisa’nın en işlek caddelerinde bulunan kafelerde masa masa gezen çocukların gözleri her şeye rağmen bir umut ışığı arıyor. ANNELERİNİ SAVAŞTA KAYBETTİLER Manisa’da dilencilik yapan minik Suriyeli mültecilerden biri de 10 yaşındaki Fatma Ahmed. Suriye’de arap okuluna giden minik Fatma, savaş sonrası ailesiyle birlikte Manisa’ya geldi. Savaşta annesini ve dedesini kaybeden 10 yaşındaki Fatma’nın minik bedeni hem yaşadığı travmalarla baş etmeye çalışıyor, hem de yoksullukla boğuşuyor. ÇOCUĞUNA BEZ ALMAK İÇİN DİLENİYOR 10 yaşındaki Fatma Ahmed’in ablası Zehra Ahmed de kardeşiyle aynı kaderi yaşıyor. 20 yaşında evli ve 3 çocuk annesi Zehra, çocuğuna bez almak için dilencilik yapmak zorunda. Belediyelerden herhangi bir destek görmediklerini anlatan Zehra Ahmed, “Yiyecek yok, ekmek yok, bebeğin altına koyacak bir bez yok. Para bulamıyoruz, iş vermiyorlar. Eşim Suriye’de inşaat işçiliği yapıyordu, burada iş bulamıyor. Biz Suriye’de çok rahat bir şekilde yaşıyorduk. Buralara gelmek istemedik. Ancak savaştan kaçmak zorundaydık. Şimdi Suriye’ye dönmek istiyoruz ama gidecek bir yerimiz yok. Annem ve dedem savaşta öldü, biz kaçabildik. İnsanlar bize yardım etmeye çalışıyor ancak belediyelere kaç defa gitmemize rağmen herhangi bir destek görmedik.” dedi. HAYALLERİ YIKILAN ÇOCUKLAR Çocukluğunu savaşta kaybeden 10 yaşındaki Fatma Ahmed’in gelecekle ilgili herhangi bir hayali yok. ‘Büyüyünce ne olacaksın?’ sorusuna yürek burkan bir cevap veren minik Fatma, “Onu düşünecek halim yok.” ifadelerini kullandı. YARDIM BEKLİYORLAR Öte yandan Suriyeli Ahmed ailesi, insani koşullarda yaşamak için belediyelerden ve hayırserverlerden yardım bekliyor.