Onların dili sevgi

'GÖZLERİMİZLE KONUŞUYORUZ' Anne Seyhan İncike, oğlunun konuşamamasına rağmen kendisi ile sohbet ettiğini ve gözleriyle anlaştıklarını söyledi. Önce oğluna renkleri öğrettiğini ve renklerle anlaşmaya başladıklarını anlatan İncike şöyle konuştu: "Önceden birbirimizi anlamıyorduk. Konuşamadığı için çok üzgünüm. Bir 'anne' dese bana yeter. Ama anlatamadığı için çok zorlanıyorum. Şimdi gözlerimizle anlaşıyoruz. Her şeyi biliyor, her şeyi bana anlatıyor. Önce renklerle anlaşmaya başladık. Yumurta istediği zaman tavanı gösterir. Meyve suyu istediği zaman sarı rengini gösterir. İstediği şeyin rengini gözleriyle bana işaret ediyor. Pazara giderken, dışarı çıkarken sürekli istediği şeyi anlatıyor. Herkes bizim muhabbetimize, konuşmamıza hayret ediyor. Dilimizle değil, gözlerimizle konuşuyoruz." EN BÜYÜK KORKUSU En büyük korkusunun çocuğundan önce ölmek olduğunu anlatan anne Seyhan İncike, devletten engelliler için bakım yapılabilecek merkezleri hayata geçirmelerini istedi. Apartmanda asansör olmadığı için engelli oğlunu her zaman dışarıya çıkaramadığını belirten İncike, "Dışarı çıkmak istiyor, insanları görmek istiyor. Dışarı çıkarıp gezdiremiyorum. Ev asansörlü olmadığı için indirip çıkaramıyorum. Bazen onun evde kalmasına dayanamıyorum, sırtıma alıp aşağıya indiriyorum. Her zaman dua ediyorum. Allah benim canımı ondan sonra alsın" dedi.